شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت*روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود*باربربست وبه گردش نرسیدیم و برفت

بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم*وزپی اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

عشوه می داد که از کوی ارادت نروم*دیدی آخرکه چنین عشوه خریدیم و برفت

شد چمان در چمن حسن و لطافت لیکن*در گلستان و صالش نچمیدیم و برفت

همچو حافظ همه شب ماله و زاری کردیم*کای در یغابه وداعش نرسیدیم و برفت